สวัสดีครับ
นี่เป็นกระทู้แรกสุดเลยตั้งแต่สิงอยู่ในบอรด์นี้มาจะเป็นสิบปีแล้วครับ
กระผมชื่อ....เอาชื่อเล่นละกัน "เบียร์" ครับ...เป็นคนเชียงใหม่แต่ต้องระหกระเหินตั้งแต่สมัยเรียนแล้วครับ....นี่ก็ไม่ได้อยู่บ้านจะสิบปีแล้วเนี่ย
ส่วนอายุอานามก็ยี่สิบกว่าจะสามสิบแล้วล่ะครับ
อาชีพที่หากินอยุ่ทุกวันนี้เป็นหมอเขี้ยว (ทันตแพทย์) ครับ
line ที่เก็บและชอบเหรอครับ...โอ๊ยไล่ตั้งแต่สามก๊ก, SD legend, MG แท้บ้างจีนบ้างปนๆ กันไป, Saint cloth myth อะไรประมาณนี้
เรื่องราวเกี่ยวกับของเล่นจำได้ว่าชอบ ชอบมาตั้งแต่สมัยก่อนนู่นแล้วครับ....เมื่อก่อน internet ยังไม่ได้เร็วแบบนี้ก็ได้แต่หาดูตามหนังสือ hobby toy บ้าง
hobby model บ้าง [เริ่มมามี net ใช้ก็จำความได้ตอน ม.6 มั๊ง (net 256k...อืดมาก)...ไอ้แหล่งซื้ออะไรนั่นเหรอไม่ต้องพูดถึงเลยครับ เมื่อก่อนซื้อในห้าง
โดนฟันหัวแบะ..แล้วก็ได้ซื้อแค่โอกาสพิเศษเท่านั้น
]...เมื่อก่อนตอนดูในหนังสือเห็นเขาใช้ air brush กันก็อยากได้สุดๆ แต่ตอนเด็กมันงบน้อยครับ ใครจะไปกล้าขอซื้อเครื่องเครางบเป็นห้าหกพัน
ก็ได้แต่เก็บไว้ว่า เออรอโตก่อนเถอะ...พอโตมาแล้วก็มีสิ่งที่ต้องแลกมาครับ...ณ วันนี้มีทุกอย่างแต่สิ่งเดียวที่ไม่มีให้เลยคือ "เวลา" ครับ...ทั้งความรับผิดชอบ...ไหนจะเรียนต่อ
ก็ได้แต่นั่งดูงานของผู้อื่นไป...แต่ก็มีความสุขดีนะครับก็เข้าบอร์ดมานั่งดูทุกวัน...แค่ได้นั่งต่อ ทำสี จัดแสงถ่ายรูป ก็เชื่อว่าหลายๆ คนก็มีความสุขกับสิ่งเหล่านี้แล้ว
อยากจะบอกว่าสิ่งที่เราชอบก็มีผลในการเลือกอาชีพนะครับ...ทำไมมาเป็นหมอเขี้ยวหรือ? ฟังเหตุผลแล้วจะแปลก...ก็มันใกล้เคียงกับสิ่งที่ชอบครับ...มันเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ในงานหัตถการจริงๆ ครับ จำได้สมัยเรียนปี 3 ก็นั่งขัด base plate เหมือนกันเนี่ยครับ ไล่กระดาษทรายไปตั้งแต่งเบอร์ 150 ถึง 1,200 ต่อด้วย pumice กับ ไขวัว แล้วสารพัดงาน prosthetic ทั้งหลายก็หนีไม่พ้นพวก acrylic, composite, silicone จริงๆ อุปกรณ์ทั้งหลายน่ะมาประยุกต์ใช้ในการทำ model ได้เยอะเลยครับ จะบอกว่ามันก็งานใน field ที่ใกล้เคียงกับ prosthetic เลย, จริงๆ อยากจะแนะนำอีหัว micro motor นะครับเป็นเครื่องกรอ มี foot switch ด้วยใช้งานง่ายมากร่วมกับพวกหัวกรอ carbine กับ stone ต่างๆ อีกอันใกล้สุดๆ เลยก็พวกที่เขาทำตาเทียม, จมูกเทียม, หูเทียม อะไรพวกนี้
โอย เขียนมาตั้งยืดยาว ไม่มีอะไรหรอกครับ...แค่อยากจะบอกว่าของเล่นไม่ได้ไร้สาระหรอก...บางทีมันอาจจะนำชีวิตเราไปในทางที่คาดไม่ถึงก็ได้...อายุหรือ...ก็ไม่เกี่ยวหรอก...แค่เราสุขเวลาได้ทำก็พอแล้วครับ...สุดท้าย ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านนะครับและขอให้เรามีความสุขกับสิ่งที่ชอบก็พอแล้ว